Sei que teño o blog cheo de trapalladas. Debería facer limpeza, pero cústame quitar cousas do medio. Escolle ti o que che pareza e non fagas caso do resto.

1.6.10

Castelao e os "firmós"- VIII: Desaparición de "Pau de toxo"

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9VIII: Desaparición de Pau de toxo
No exemplar de xuño remata a serie coa derradeira entrega, que é tamén a última colaboración de Pao de toxo en El Agricultor. Desta vez conta a historia dun labrego que, pensando que pagaba moita contribución, foi falar con outro que pagaba menos do que lle correspondía, para que lle explicase como facía. O conto non era como pensaba: efectivamente, o outro estivera pagando durante anos catro pesetas de menos porque lle regalaba dous lacóns ó cacique en cada matanza, pero un ano deixou de facelo e o cacique subiulle de novo as catro pesetas. O labrego acabou decatándose de que fixera un bo negocio, pois vendeu os dous lacóns por máis do que lle descontaba o cacique. A tía Luísa, que estaba oíndo a conversa maldí os caciques e o labrego fálalle dos verdadeiros responsables, os firmós:
[...]
- Non xure, tia Luísa, nin s’aborreza, qu’ a maneira d’acabar con eles, ell’ ampreada co raposo cando ven as galiñas; é pra matal- os caciques hay que matal- os firmós primeiro, pro non da maneira que emprean os rifeños cos nosos soldados, por qu’ esa sería boa de máis para esa chusma.
- ¿E logo, señor...?
- A fame, qu’ é a qu’ eles emprean pr’ acabar cos labregos.
Pao de toxo

Ningún comentario: