Sei que teño o blog cheo de trapalladas. Debería facer limpeza, pero cústame quitar cousas do medio. Escolle ti o que che pareza e non fagas caso do resto.

29.8.11

Carballos de lonxe

Ás veces un atópase (máis ou menos) nos libros que le:
"...Pero agora medra calmosa unha árbore. Pode que vaia indo para vello, pero confeso que ás veces apampo mirándoa e deixándome levar polas lembranzas.
Cando estea forte para prescindir de coidados, no exterior da miña casa de Malibú lucirá un auténtico carballo de Soutelo de Montes, espírito vivo dos meus devanceiros".
             (Miguel Anxo Fernández: Lume de cobiza)
Vai para vinte anos que eu plantei un pequeno carballo que trouxen do souto de San Martiño, en Laro, desde onde vin ducias de veces os serróns de lume arrasando a ladeira do Candán. Sobrevive eivadiño a uns 20 metros de alto, compartindo cama cun camelio da mesma orixe que o deixou atrás na carreira por ver o mar e a torre por riba do peitoril da terraza.

Tamén ás veces apampo mirándoo, deixándome levar polas lembranzas...
---------------------
NOTA: Que conste que os "motivos emotivos" son outros moi distintos.

21.8.11

Tontonimia

A un tipo con poucas luces metéuselle na cabeza que quería ser vaqueiro. Como era parvo pero tiña medios, decidiu apuntarse nunha academia de vaqueiros, para adquirir as destrezas necesarias. Mentres lle anotaban os datos, o tipo preguntou:

- E por que os vaqueiros non poden disparar pola espalda?

O da academia parou de escribir, ergueu a vista, mirouno fixamente, empezou a romper en anacos a ficha e díxolle:

-Váiase para a súa casa. Se lle vou ter que explicar obviedades, está claro que este non é o seu sitio.

Se cadra iso era o que había que dicirlle a quen defende o uso "normal" dos topónimos estragados.

Que nalgún recanto do Ministerio de Cultura se ignoren os nomes oficiais do País é triste pero aínda pode aceptarse, que ninguén sabe todo e o herdo que arrastramos pesa coma unha lousa. Pero que se defenda a trapallada como algo "normal" é impresentable desde determinadas palestras, que un Ministerio non é unha tasca. Hai obviedades que non debería ser necesario explicarlle a quen teña responsabilidades en determinados lugares. E o peor é que hai quen quere darlle amparo legal a iso.

-Váise para a súa casa! (con absoluta "normalidade").

11.8.11

1.8.11

Fronteiras e fronteiras (aínda)

A Academia de la Llingua Asturiana (ALLA) publicou recentemente un estudo no que se trata a situación sociolingüística de Zamora.

Estiven prendente da prensa e non parece que a publicación dese traballo causase grandes traumas en ningunha das dúas comunidades afectadas: non hai síntomas de que aumentasen os suicidios, non variou significativamente o PIB, non houbo éxodo masivo da poboación nin andaron a cantazos os seus habitantes.  

Perfecto. Nada ten de particular que unha Academia se ocupe do seu idioma, independentemente do lugar no que se fale. Todo o contrario; é o seu deber.

O que non é de recibo é que o fagan os mesmos que teñen tirado pedradas de todas as castes e tamaños contra institucións e persoas galegas por preocupárense polo galego de Asturias.

Onde van os tempos de "el punto primero pa poder tratar nada es el respeto a la frontera!"? (Ver Fronteiras -minuto 24:44 a 27:20).

Si, home si! -Ferrín dixit.

Con todo, aproveitando o 27 aniversario da ponte dos santos, sería bo pensar no futuro e tecer entre todos pontes de esperanza para a lingua.