Sei que teño o blog cheo de trapalladas. Debería facer limpeza, pero cústame quitar cousas do medio. Escolle ti o que che pareza e non fagas caso do resto.

26.11.14

OS TEIXEDAIS de Xoán Babarro.

Imaxe da colección
Non debeu ser doado o ensino do galego nos primeiros tempos, cando case non había recursos editados e non se contaba con internet.

Seguramente Xoán Babarro podería falar diso con detalle, pois foi un dos primeiros docentes do noso idioma e é autor de As nosas letras 1 e 2 (editorial Casals) cando non había case nada. Se cadra é por iso que aínda leva dentro o ánimo de poñer recursos a disposición de todos.

Falar de Babarro é falar tamén do galego de Asturias, eido no que moito leva labrado.

Nos últimos meses, Babarro foime enviando exemplares da colección Os Teixedais, un conxunto de caderniños autoeditados con recursos para o ensino do galego no occidente de Asturias, e non só, a partir de textos de autores da zona.

Agora, co seu consentimento, contribuímos desde aquí á súa difusión, coa esperanza de que sexa útil para calquera con interese no asunto, pero especialmente coa ilusión de que poidan chegar ós nenos eonaviegos, agora que cantan os paporrubios no medio do inverno.

Premendo nas portadas, accédese ós PDF dos distintos exemplares.
No de Cándido Sanjurjo tamén podes escoitar dous textos recitados por el mesmo.

Unha vez que se abre o documento, pódese poñer o tamaño da páxina ó gusto de cada lector, usando as ferramentas da parte inferior dereita.

OS TEIXEDAIS -1
OS TEIXEDAIS- 2

OS TEIXEDAIS -3
OS TEIXEDAIS - 4

OS TEIXEDAIS - 5

Podes escoitar dous textos
premendo nos títulos:
 "Recordo amargo"
"Chucurruchú".
E tamén premendo
no enlace
(cadea branca en redondel azul)
que aparece a carón do
título de cada texto.

OS TEIXEDAIS - 6

OS TEIXEDAIS- 7
OS TEIXEDAIS- 8

15.11.14

25 anos do Grupo Eilao pro-defensa da nosa lingua

Remexendo vellos exemplares de La Comarca del Eo atopo tres artigos que tratan de tempos de ilusión no Eo-Navia. Eu daquela estaba lonxe e nada sei dos feitos. Teño lido e teño oído falar do asunto, de como evolucionou o soño e de como foi esmorecendo, pero nada sei de primeira man. Nada.

Coñézovos só a algúns dos citados nos artigos. Á maioría, non. Pero admírovos a todos. Admiro a iniciativa e imaxino o brillo da ilusión aqueles días nas meniñas dos vosos ollos.
  
Hoxe, aí fóra non para de chover, a e min, como lle sucedía ó bardo, invádeme a melancolía e mesmo a tristeza ó decatarme de que o 25 aniversario daquel soño pasou desapercibido: nin unha reportaxe na prensa, nin un acto conmemorativo, nin tan sequera unha churrascada con todos xuntos. Aínda que todos estivésedes zugando os ósos en silencio, aínda que fose así...

La Comarca del Eo, 29 de xaneiro de 1989

La Comarca del Eo, 5 de febreiro de 1989

La Comarca del Eo, 12 de febreiro de 1989

(Continuación do anterior) La Comarca del Eo, 12 de febreiro de 1989

(Continuación do anterior) La Comarca del Eo, 12 de febreiro de 1989

12.11.14

Aurora García Rivas: Vía muerta.

Fin de semana de actividade cultural no Eo-Navia.


I
Aurora García Rivas presentou o venres na Pontenova a súa nova novela: Vía muerta. O acto repetiuse o sábado pola mañá en Taramunde, pola tarde en Santiso e o luns en Riotorto. Para decembro queda a presentación en Ribadeo.

Eu estiven en Santiso, onde conduciu o acto o incansable Ángel Prieto. Ademais de caerme mellor o horario, teño predilección polos actos culturais no rural, con pequeno aforo, onde un acaba sentíndose coma nunha xuntanza de amigos.
  
Caladiñamente, a autora de Santiso leva xa dezaseis libros, se incluímos os de pequeno formato. Despois de cultivar con éxito a poesía en galego e a literatura infantil, na súa madurez estase decantando máis pola narrativa longa en castelán. Un ten que aceptar, e ata tratar de entender, as decisións idiomáticas de cada autor, pero non deixa de lamentar que non pase a engrosar o corpus da literatura galega unha obra coma Vía muerta.

Aurora sabe, iso si, que a min non me gusta a deturpación da toponimia (Puentenuevo, Villaodrid, Villameá, ...) por moito que a novela estea en castelán, e máis aínda cando na obra se manteñen palabras do léxico local, acertadamente glosadas ó remate da novela. Pero os seus motivos terá para facelo, e tamén haberá que tratar de entendelos.

Á marxe diso, a obra é de lectura máis que aconsellable. A autora di que é unha homenaxe persoal á súa terra, pero a novela é recomendable non só para os habitantes das ribeiras do Eo, que poden ter o aliciente de ver representado un escenario que moitos aínda gardan na memoria, presidido polo tren de Vilaouriz, senón para calquera lector amante de historias cheas de sensibilidade, ben contadas, cun estilo que na presentación a editora relacionou con Baroja.
Corría la segunda década del siglo. Al mismo tiempo que en Villaodriz, en Ribadeo amanecía una mañana más. En la villa empezaba el diario bullicio desde las Cuatro Calles al muelle y desde éste a Virgen del Camino bajo la protección de santa Cruz. Se decía la primera misa en Santa María del Campo; se abrían las ventanas para ventilar las alcobas; en las confiterías olía a mantequilla y a anís y en los bares a café y a chocolate; a pan recién horneado en las tahonas. Los parroquianos empezaban a salir de sus casas camino de sus quehaceres o de sus devociones. 
En la villa los cafés más emblemáticos acogían a los clientes de costumbre, que hablaban sobre lo divino y lo humano, de la decadencia de las minas, del parón en el cargadero [...]
Celebro esta nova achega de Aurora, editada por Septem ediciones, que se pode adquirir nas librerías e, en formato dixital, en varias plataformas de descarga.

Agradezo, por último, a miña presenza inmerecida no capítulo de agradecementos, pois ben pouco é o que eu acheguei no proceso creativo da novela.  


II
O domingo en Bual inaugurouse unha homenaxe a Benjamín López, co gallo do 50 aniversario do seu falecemento.
Cartel da homenaxe a Benjamín López
Eu tiven coñecemento deste autor e do seu Montañas de la costa verde grazas a Xoán Babarro, que o incluiu na súa tese de doutoramento sobre os lindes do galego de Asturias e na súa antoloxía sobre a poesía do Eo-Navia. Son tantos os nomes das letras eonaviegas que estaban esquecidos ata que Babarro os puxo á vista...

4.11.14

Eu digo...

 Eu digo
Cristina, Elena, María, Sara e Jaime gravando unha toma do vídeo.
Convocatoria urxente nunha aula. Púxenlles Ghalegho.
- Ten máis de 100.000 visitas en Youtube -díxenlles-, ou sexa, pode haber máis de 100.000 persoas que pensen que en Ribadeo somos gilipollas. Necesítovos.
E propúxenlles a idea. Díxenlles que non acepataba un non por resposta por medo a ter un non por resposta. Axiña me decatei do equivocado que estaba.

Deilles un borrador de guión e repartírono ó momento. Despois mellorárono. Buscaron exteriores. Gravaron. Repetiron o que lles parecía que había que repetir...

Pasáronme as gravacións e axiña mas pillou Tania, a miña filla, para mellorar algúns aspectos técnicos: luz, encadres, horizontalidade dalgunhas tomas, ...

Moi, moi orgulloso de Sara, Cristina, María, Elena e Jaime. Tamén de Tania, que mellorou o que xa era bo.

Con equipos así, calquera traballa. Con equipos así véncense todos os aires que veñen á contra.


-----------------------------------------------------
Unha semana despois...:
- Máis de 23.000 visitas en Youtube cando aínda faltan unhas horas para que se cumpra unha semana desde que colgamos o vídeo.  
- Incontables "compartir" en Facebook e en Twiter. 
- Reseñas e entrevistas na prensa: Praza PúblicaLa Voz de Galicia (outra vez La Voz de Galicia), Galicia confidencial, Noticias Galicia, ...  
- A Radio Galega.  
- Blogs e webs: Ribadeo e o cine (Ribadeo), Moedas para Caronte (Meira), Vitola (IES María Casares), Gavieira (IES Elviña), A voz do Resío (IES O Rocío- Coia), Historia na Lama (IES Lama das Quendas), A beira das palabras (IES de Vilalonga), Son de noso (IES de Curtis), Carta xeométrica, Galifornia do norte (IES Concepción Arenal), Olloparo (Cedeira), Ler no Losada (IES Losada Diéguez), Mensaxes dun paporroibo, Chuza!, Eu que sei, A chave do mundo (Fundación Fogar de Santa Margarida), Basellafala (IES A Basella), A caixa dos contos do Menéndez, Gasta a lingua (IES Otero Pedrayo),Enmuponte (IES Enrique Muruais- A Pontenova), La llave de los campos (blog de Héctor Acebo), Pugamiudiño (do IES Puga Ramón- Vigo), Blog da Silva (CPI Cernadas de Castro - Lousame), De papel e tinta (Divino Maestro - Lugo), IES da Terra Chá, Tvplayvideos
 Graciñas pola acollida! Orgullosos do galego. Orgullosos de vós.