O Naranxo, gurú da economía

Andan agora os gurús da economía analizando e explicando o sistema financeiro e anda moita xente escandalizada de que os gobernos boten man dos cartos de todos para salvar os bancos que fixeron ricos a uns poucos, e que seica non tiñan o que dicían ter. Nin que fose unha novidade!

Iso xa o dixo O Naranxo hai moitos anos. Non sabedes quen foi ese personaxe? Dígovolo:

O Naranxo foi o tolo máis cordo de toda a comarca de Deza e del deixou constancia artística Laxeiro cun retrato ben fermoso. Fálovos de antes de eu nacer, pero aínda hoxe se poden oír en toda a zona expresións coma “Estás máis tolo có Naranxo” ou “Estás coma O Naranxo”, que eu non sabería dicir se son un ataque ou unha honra.

Ramón de Valenzuela publicou en 1974 un libro de relatos publicado “O Naranxo” e do relato que dá nome ó libro tiramos este fragmento que dá boa conta de que O Naranxo era un visionario, tan un experto en asuntos de economía coma os que agora saen na prensa un día si e outro tamén:

- Ti xa sabes que eu son o home máis rico do mundo.

- Sei o que me dixeron, pero véxote sempre co mesmo pantalón , coa mesma chaqueta remendada, co mesmo pucho de hai dez anos. ¿Que fas de tanta riqueza?

O Naranxo púxose a mirar pra ningures un anaco de tempo. Un tempo que sobraba. Naquela deshora da noite non importa o reló. Mainamente falou:

- Tanto o Banco da Coruña como o Pastor son meus. Teño dous trillós de pesos en cada un..., xa ves, como se non tivese nada. Nos bancos non hai máis que números. ¿Ou pensas ti que andan de cote a contar os cartos? Se cadra alí non hai máis ca retratos de cartos. Teño medo de lle ir pedir un día cartos e que non teñan máis que firmas de que os teñen, e se hai xente por alí arredor poden perder a sona... e despois, se perden a sona, ¡cataplum!, alá de vai o banco. Un banco, que ten o creto doutro banco... e tamén se vai o outro banco e quedo sen eles.

O que eu dicía: O Naranxo, un visionario.