Club Financiero de Vigo: Política lingüística. Unha visión empresarial - I

Procurei sempre non malgastar o meu tempo atendendo canto comentario de taberna relacionado coa lingua pasa por diante da porta, pero ultimamente son tantos os estímulos que non hai corpo que ature.

A última chega desde o sur, de mans do Club Financiero de Vigo (CFV) que acaba de facer público o documento “Política lingüística. Unha visión empresarial”. Trátase dun libelo que fai que hoxe esperte do letargo estival no que andaba eu sumido.

Vaise sabendo agora que tal arroutada se elaborou e se deu a luz de costas ós socios, que non coñecían a existencia do documento, e que moitos deles non comparten o seu contido. Pero aínda que algúns queiran agora amañar o asunto, o mal xa está feito: o impresentable contido xa tivo eco na prensa e, en canto lle toque a vez, sei eu dalgún columnista manipulador de por aquí e dalgún comentarista radiofónico de por alá que rematarán a faena terxiversando máis aínda a realidade. Baste como exemplo este fragmento publicado no xornal de Pedro J. nada máis coñecerse o folleto do CFV:

"Los colegios públicos de la comunidad autónoma imparten la totalidad de la enseñanza en gallego, exceptuando en algún caso asignaturas menores como Educación Física o Religión. Los centros privados utilizan el gallego en todas las materias troncales, incluidas las matemáticas. Los padres no disponen de ninguna opción para educar a sus hijos en castellano, ya que ningún centro está autorizado a ello. Amplios sectores de la sociedad de esta comunidad autónoma han mostrando su preocupación por la imposición del gallego y la eliminación del idioma común. Especial angustia causa en las clases humildes de una región en la que conocer el español ha permitido acceder a puestos laborales en toda la geografía nacional, especialmente en el sector turístico".

Propoño a elaboración inmediata dun Manifesto contra a angustia das clases humildes. É así como se vai atizando o lume, é así como se crea fóra de Galicia unha imaxe da nosa situación lingüística que nada ten que ver coa realidade, é así como se desfai nun momento un camiño que tanto traballo leva construír.

Lerémolo con calma nas nosas próximas entregas, e comprobaremos como:

- A pesar dos principios establecidos no preámbulo, vese que está redactado só para defender o castelán, que seica periga moito nestas terras…

- Carece de rigor terminolóxico e argumentativo, caendo por veces en contradicións, amparándose na lexislación do xeito máis ríxido ou en apreciacións persoais contarias á mesma, segundo conveña ás súas teses.

- Cadra sospeitosamente coas teses defendidas por un colectivo que me nego a tomar en serio e a publicitar, calcando en ocasións fragmentos dos seus documentos.

- Demostra o escaso compromiso do sector económico coa nosa cultura, o cal evidencia un proceso de normalización inconcluso no que quedan por percorrer fases fundamentais.

- Para rematar, a versión galega do documento está chea de erros lingüísticos, o cal non di moito a favor de quen o redactou nin do colectivo que o avala.

CONTINÚA...