Coñecín un individuo ó que non lle gustaba nada a literatura, pero sabía de memoria a etiqueta dun montón de marcas de cervexa.
Eu non chego a tanto, pero gústame ler o texto da cata dos distintos viños. Teño a sensación de que todo é inventado, de que os autores dos microrrelatos –porque son auténticos microrrelatos- nin probaron o viño, ou se cadra probárono de máis. A clave do oficio está en combinar de distintas maneiras “froitos secos, rubí intenso, barrica de carballo, froitas do bosque, arrecendo, prolongadas sensacións, autenticidade, corpo, brillo, maduración lenta”, uns cantos nexos e pouco máis.
Redactar este tipo de textos pode ser unha profesión con futuro, porque o asunto xa se estende a outros produtos. Hai uns días vendéronme un que poñía:
“... chispeante en el paladar, ofreciendo un sabor auténtico. Conjuga elegancia y rusticidad gracias a su aspecto bicolor: un rojo intenso y brillante salpicado de lenticelas”.
Un viño? Non; unha mazá francesa!
NOTA: ofrécese microrrelatista para produtos da terra; razón aquí. Non son Camilo Franco, pero tratarei de non desmerecelo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario