Sol de medianoche. Erros e erratas

Imaxe da Feira do libro de Ribadeo

I

Estiven na presentación de Sol de medianoche, o último poemario de Luz Pozo, na Feira do libro de Ribadeo, que volveu despois de dúas décadas.

Ó seu lado, o Conselleiro do ramo, que resalta na súa intervención o feito de que a editorial Eurisaces teña o seu domicilio nun lugarexo de Chandrexa de Queixa e non nunha das cidades galegas, como soe suceder con este tipo de empresas. Desde o parque chega o barullo dos nenos que xogan en castelán, demostrando o fracaso do seu Decreto máis querido.

A min tamén me alegra que nazan editoras no rural, que con algo hai que ocupar as cortes que van quedando sen gando. O malo é que nos créditos do libro figura tamén o lugar onde se imprime: Salamanca. Aí é onde fai falta espazo e man de obra. Diso non dixo nada o Conselleiro.

En Chandrexa tamén debería ter o seu domicilio Iberdrola, ou en Belesar, ou no Ézaro, ... porque é onde ten a súa alma en forma de encoro, onde nacen os seus cartos polos que cotiza en Madrid.

A verdade é que eu non creo que Eurisaces editora teña nada que ver con Chandrexa. O seu dono paréceme algo pillabán e seguro que puxo ese domicilio só polo gusto de ver como sofren algúns para pronunciar o “xa” de Chandrexa e de Queixa. O domicilio verdadeiro está, se cadra, nun autobús de liña regular, ou nun banco dun parque con wifi, que unha editora pequeniña vén a ser un portátil e iso cabe en pouco sitio.

 

II

Luz Pozo foi debullando o libro. Son poemas tristes porque triste é o motivo: a morte dunha neta.

Se abrió la nube mística y reveló el augurio
de las altas estrellas que regirán los días.

 No tenían sosiego las palomas sagradas

[...] 

 - ...No tenían sosiego las palomas. Teño que quitar o adxectivo. Queda mellor. Non hai que abusar –di a autora na súa intervención.

Eu collo o libro e tacho o adxectivo, que a Tania gústanlle os libros con fé de erratas. Se ninguén máis dos presentes tachou, desta vez eu son o único que teño o orixinal a gusto da autora.