Pasoume Tania o CanZine, a revista oficial do festival de cine de Cans no cal ela leva varios anos colaborando. Outra vez volveron os cadeliños amarelos empoleirarse nos tellados para ver, desta vez, o paso de Fernando León de Aranoa, Jorge Coira, Wyoming, María Pujalte e moitos outros.
Aínda que andei por alí nalgunha ocasión e vin o ambiente do torreiro, é un evento que nunca vivín de cheo pero polo que sinto especial simpatía. Gústame polo que ten de creativo, de rural, de culto, de participativo, de solidario, ... É unha mostra de que o rural se pode poñer en valor, de que as pitas poden convivir coas guitarras eléctricas, de que as estrelas poden compartir chimpín, tasca e cubata cos paisanos, de que o cine pode revivir nos ghalpóns e nos cubertos mentres esmorecen as salas tradicionais.
Nun tempo de derrubamento programado do país, deséxolle longa vida a este evento. Que dure e medre, evolucionando o necesario, sen perder a esencia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario