A SEREI EMPEZA AQUÍ
Franck Meier. Francés porque lle cadrou, pero ben podería ser alemán porque á súa terra cambiáronlle o marco cada pouco, como explica neste fermoso artigo.
A comezos dos 90 chegou a Compostela cun Erasmus. Non sei se xa falaba galego ou se o aprendeu daquela, pero no 91 xa publicaba en Ólisbos un poema que empezaba así:
Cando como de xardíns colgantes
Medran flores baixo cálida noite
En brillo redondo das túas lúas de prata
e que remataba moi a gusto. Un precursor, se cadra, dun estilo que despois estivo de moda entre as nosas poetas máis novas e que Viqui Veiguela cultivou coma ninguén, con máis acerto ca recoñecemento.
Asentouse entre nós. Traduciu de e para o galego. Publicou un poemario e fundou unha editorial: Franka editora. Máis non se lle pode pedir.
Craig Patterson. Esta vez a forza que vén de lonxe chega do norte, mar por medio. Inglés asentado en Escocia. Doutorouse en Oxford cunha tese sobre Otero Pedrayo. Dirixe o centro escocés de estudos galegos, con sé en Stirling, onde eu vin un castelo de conto cunha culebra de prata ós seus pés. Traduce a nosa literatura para o inglés, e iso que os ingleses non son moi dados a traducir para o seu idioma. Colabora na nosa prensa real e virtual. Visita Ribadeo de vez en cando e tanto pode pregoar as festas coma dar unha lección maxistral sobre o pensamento do Grupo Nós ás catro da mañá diante do Millo. Fala galego con fruición –como diría Alonso Montero- e con paixón como diriamos o resto dos mortais.
Un e outro recórdanme a Iam Emmt, inglés de Lancashire, que chegou a Galicia no 79. Non sei que sería del, pero gardo unha entrevista que lle fixo M. Rivas en 1990. Nela conta que fala galego sempre e que unha das primeiras palabras que aprendeu foi “carallo”, pero que pasou un bo apuro cando, traballando como tradutor entre un empresario galego e un inglés, tivo que traducir “temos a hostia de peixe”.
Non sei que sería del, pero de vez en cando releo o texto:
- E hai algo que lle resulte especialmente exasperante do carácter galego?
- Si, que sexa autodespectivo. Autodespréciase
Eles tamén son a forza que vén de lonxe.
Ningún comentario:
Publicar un comentario