Sei que teño o blog cheo de trapalladas. Debería facer limpeza, pero cústame quitar cousas do medio. Escolle ti o que che pareza e non fagas caso do resto.

7.2.20

10 anos de "55 mentiras sobre a lingua galega".


[55 mentiras... no Obradoiro. Autoría descoñecida]
 Se fose un feito acontecido na Europa central habería nos Museos litografías dos heroes xenerosos e unha citación nos mármores da historia. Pasou na Galicia. Terei que estudiar o asunto [...]
Con estas palabras reflexionaba Adrián Solovio en Arredor de si ante o seu descoñecemento dos detalles da "sanguenta batalla de Carral". Algo así podemos dicir da multipresentación de 55 mentiras sobre a lingua galega, da que estes días se cumpren dez anos: se pasase en calquera outro lugar do mundo abriría os informativos e sería portada de todos os medios escritos. Pero pasou en Galicia –mellor dito, pasou desde Galicia- e o caso que lle fixeron os medios foi máis ben escaso.

Eran os anos da peste, cando as mentiras sobre a lingua foron coartada perfecta para apañar unha presada de votos.

Cansos de tanta infamia, desde Prolingua decidiuse desmontar o argumentario da vergonza con razóns irrebatibles. Co capitán Quique Costas á cabeza, o equipo púxose en marcha e naceu o libro: 55 mentiras sobre a lingua galega. Os detalles cóntaos mellor ca ninguén Paco Fernández Rei nun artigo recente. Un séntese orgulloso de que o volume recollese de xeito case literal algúns dos argumentos que uns anos antes publicara en Tópicos sobre a lingua galega, que tamén ten a súa pequena historia.

Feito o traballo, o verdadeiramente insólito foi a presentación en público. Botando man de amigos, coñecidos e xente de ben, argalláronse 69 presentacións simultáneas noutros tantos lugares de Europa, América e Asia, nalgún caso cos lóxicos axustes horarios, que non é cuestión de meter a xente nestas cousas ás cinco da mañá. Foi o 5 de febreiro de 2010 ás oito e media da tarde. Nas semanas seguintes tivo lugar un bo número de novas presentacións. En total, unhas 200 persoas nas mesas falando do libro e da lingua e milleiros de persoas escoitando. Si, milleiros de persoas á mesma hora na presentación dun libro.

Se pasase en calquera outro lugar do mundo, abriría os informativos e sería portada de todos os medios escritos. Pero pasou en Galicia, onde a esperanza nos ollos se espreguiza, aran os bois e chove.


Ningún comentario: