Houbo un tempo no que rexurdiu a esperanza para o galego no occidente de Asturias. Remataba a década dos 80 e, baixo as siglas da MDGA, un grupo de persoas botaban a andar un proxecto ilusionante que protagonizou os impulsos culturais na zona durante uns cantos anos.
Un daqueles mozos comprometidos foi Quique de Roxíos. Uns anos despois, a MDGA publicoulle Debaxo de sapis, nabis, un libriño de relatos breves no cal, coma nos contos tradicionais, atopamos xente labrega, animais que falan, ...sabor da Terra. O mundo que Quique recrea aínda nas súas ensoñacións, desde lonxe, a onde o destino parece que manda sempre ós que máis falta fan á beira.
Un daqueles mozos comprometidos foi Quique de Roxíos. Uns anos despois, a MDGA publicoulle Debaxo de sapis, nabis, un libriño de relatos breves no cal, coma nos contos tradicionais, atopamos xente labrega, animais que falan, ...sabor da Terra. O mundo que Quique recrea aínda nas súas ensoñacións, desde lonxe, a onde o destino parece que manda sempre ós que máis falta fan á beira.
Semente impagable que o autor pon desde hai uns meses en pdf. á nosa disposición. Non digo máis. Remítome ás súas palabras e recomendo a frescura daquelas historias.
Ningún comentario:
Publicar un comentario