I
Nos últimos tempos de Felipe González como Presidente do goberno, o PP meteu no cerebro de todo o mundo unha palabra: corrupción. Un termo sinxelo, clariño, que entende calquera ó que lle desen medianamente ben o Parvulitos.
Algún tempo despois, aínda que con menos forza, o PSOE intentou devolverlle a pelota falando un día si e outro tamén das stock opcions dos amigos do PP. Stock opcions é unha expresión rara, que non só carece dun significado evidente para a maioría da poboación senón que ata resulta difícil de pronunciar con dignidade.
Desde hai algo máis dun ano a Feijoo vénlle funcionando perfectamente a súa mentira máis metireira a base de repetir unha única palabra: imposición. Outra vez unha palabra sinxela que todo o mundo comprende e cre, aínda que a realidade lingüística sexa ben distinta. Para referirse ó bipartito e a Touriño en particular tamén repetiron na campaña electoral outro termo ben clariño: despilfarro.
Pola contra, os do PSOE e os non PP en xeral levan meses gravando no cerebro da xente outra rareza para colgarlles ós populares: Gürtel.
Que desde o mundo policial ou xudicial se lle atribúa un nome exótico a un caso é comprensible, pero é un erro que politicamente se asuma unha expresión de significado opaco como etiqueta para tratar de desgastar o rival. Eu non entendo como desde o goberno non empezan a utilizar un día si e outro tamén palabras coma fraude, engano, roubo ou algo así para referirse ó caso Gürtel.
Algún tempo despois, aínda que con menos forza, o PSOE intentou devolverlle a pelota falando un día si e outro tamén das stock opcions dos amigos do PP. Stock opcions é unha expresión rara, que non só carece dun significado evidente para a maioría da poboación senón que ata resulta difícil de pronunciar con dignidade.
Desde hai algo máis dun ano a Feijoo vénlle funcionando perfectamente a súa mentira máis metireira a base de repetir unha única palabra: imposición. Outra vez unha palabra sinxela que todo o mundo comprende e cre, aínda que a realidade lingüística sexa ben distinta. Para referirse ó bipartito e a Touriño en particular tamén repetiron na campaña electoral outro termo ben clariño: despilfarro.
Pola contra, os do PSOE e os non PP en xeral levan meses gravando no cerebro da xente outra rareza para colgarlles ós populares: Gürtel.
Que desde o mundo policial ou xudicial se lle atribúa un nome exótico a un caso é comprensible, pero é un erro que politicamente se asuma unha expresión de significado opaco como etiqueta para tratar de desgastar o rival. Eu non entendo como desde o goberno non empezan a utilizar un día si e outro tamén palabras coma fraude, engano, roubo ou algo así para referirse ó caso Gürtel.
II
Contan que o que máis lles doeu ós responsables do novo decreto do galego foi que alguén dixese que era unha trapallada, aínda que non fose H. Monteagudo o responsable do acto. Trapallada é unha palabriña ben evidente, que o resume todo e non precisa de máis voltas.
Parece que niso de escoller palabras claras os populares saben mellor ca ninguén o que entende a xente.
Ningún comentario:
Publicar un comentario