Hai un par de anos chegaba ás beiras do Ulla, aló por Gres, unha princesa desde Taramundi e, con ela, as palabras galegas do occidente de Asturias. Daquela foi Xoán Babarro quen as levou e o xurado soubo agradecer o agasallo.
A semana pasada souben que Alberto Calvín Corredoira acababa de recibir un accésit no mesmo certame: o premio Arume de poesía, que convoca a Fundación Neira Vilas.
Alberto Calvín é un escritor humilde que enche ó xeito tradicional follas de libreta que son un tesouro. Nas diferentes antoloxías do certame Marqués de Sargadelos pódense atopar algúns dos seus textos. Na colección Olga, Babarro e eu mesmo démoslle unha presenza escasa, que os nomes eran moitos e o sitio estreito, pero ben merecida. Agora, as palabras que el sementa agroman de novo a carón do Ulla, terra de leiras fértiles que a un lle traen recordos.
Moito me alegro deste éxito de Alberto Calvín, que pon o seu nome a carón doutros tan recoñecidos coma Rafa Villar e Yolanda Castaño.
Alégrome por Alberto, sinxelo e humilde, que desde Pardiñas sabe encher o mundo de flores de abruñeiros.
Alégrome polas palabras propias do galego de Taramundi, que Alberto mantén nos seus textos e que, unha vez máis, o xurado soubo recoñecer e valorar.
Alégrome polo feito de que un escritor eonaviego obteña recoñecemento nun certame en Galicia e desexo que non sexa unha excepción.
Parabéns!
Ningún comentario:
Publicar un comentario