Himno

Andan ultimamente a voltas coa proposta de póñerlle letra ó himno español. Miguel Anxo Murado, dixo que en vez de poñerlle letra o que había era que quitarlle a música. Eu diso non entendo moito, pero creo que poñerlle letra a unha marcha militar debe ser máis ou menos como poñerlle música á guía telefónica. Non sei..., total tampouco imos gañar o mundial de fútbol, e o resto non conta moito ós ollos da sociedade, así que non creo que se note tanto a diferenza.

E o galego? Ó noso o que lle sobra é letra. Se non se canta enteiro, é unha versión fanada, e se se canta enteiro, ferve o polbo no pote antes de que se remate. E que letra! Para empezar, pouca xente a sabe. Din os rumorosos que os bos e xenerosos entenden a súa voz. Pois eu non o teño tan claro. Aínda me lembro dunha versión en castelán que circulou hai uns anos entre a comunidade galega de Latinoamérica e que empezaba:

¿Qué nos dice el aura
en la costa verdeante
y el rayo transparente
del plácido lunar?
¿Qué dicen las altas copas
de oscuro aroma arpado

E despois dicía:

Los tiempos han llegado
de los barcos soñadores

Non é broma. A tradución fixéraa alguén con intención de o facer máis comprensible entre a comunidade emigrante. Estou seguro de que era unha persoa boa e xenerosa, porque o fixo con boa intención; non un imbécil e escuro, como habería que consideralo se tomamos ó pé da letra o texto de Pondal.
E entre os que saben a letra, ¿cantos a entenden?, ¿cantos coñecen, por exemplo, o significado de “arume arpado”, ”arroubo” ou “encono”?

Non. A min non me gusta o himno galego. Eu sempre dixen que prefería “En pé!” de Cabanillas, que fai un repasiño pola nosa historia mítica de maneira breve, clara e directa, e di que hai que ser tolerantes pero non parvos.