Lingua e turismo

Leo na prensa unha entrevista con Iria Varela, da Asociación Profesional de Guías de Turismo de Galicia, na que se refire á inmersión dos turistas na cultura local e á importancia do idioma galego como clave diferencial na promoción turística. Para que nos entendamos: di que a nosa lingua e a nosa cultura son elementos que se  poden aproveitar para atraer turismo de calidade. De maneira aínda máis clara: o galego pode dar cartos.

Sería bo que se levase a cabo algún estudo rigoroso e que se difundise axeitadamente, para que as mentes acomplexadas que rexeitan o idioma co argumento de que os de fóra non o entenden tivesen que buscar outra escusa.

Creo que se ten feito algo nesa liña en Santiago, a cidade galega máis galeguizada e, asemade, a que máis turistas recibe cada ano. Lembro ver na prensa unha noticia que dicía que os turistas valoraban positivamente a visibilidade do galego (hostalería, rotulación...) e que non lles supoñía un impedimento senón un atractivo máis.

A Santiago e á Coruña acoden cada ano centos de universitarios de todo o mundo que asisten ós cursos de lingua e cultura para estranxeiros que organizan as Universidades e a RAG. Agora son estudantes, se cadra con poder adquisitivo limitado, pero veñen precisamente polo idioma e, ademais de estudosos, son potenciais visitantes de calidade no futuro.

Placa en catalán e italiano no Alghero (Sardeña- Italia)

Un artigo publicado en 2016 no New York Times sobre a presenza do catalán no Alghero, en Sardeña, provocou interese internacional por ese feito e, vendo que era un activo diferencial que atraía cada vez máis visitantes, as autoridades locais, que ata entón se desentenderan bastante desta particularidade cultural, empezaron a apoiar o catalanismo algherés.  

Portada do libro de X.H. Costas sobre o galego do Val do Ellas (valego)

Cando se empezou a difundir a presenza dunha modalidade de galego no Val do Ellas (Cáceres) os visitantes empezaron a chegar cada vez en máis cantidade a ese recanto estremeño e os profesionais da hostalería ben que o notaron. Nunha ocasión disque lle preguntaron ó propietario dun hotel se realmente o que se fala alí é galego e el respondeu que non sabía se era galego ou  non, pero o que sabía con certeza era que el tiña o hotel cheo desde que se correra a voz de que era así.

Irlanda recibe cada ano millóns de turistas e, ademais de Dublín, de visita obrigada, os lugares que suscitan máis interese entre os viaxeiros son os Gaeltacht (Gallimhe - Galway, Dhún na nGall -Donegal e a península de Dhuibhne -Dingle), ou sexa, as zonas de Irlanda onde o irlandés ten máis presenza e visibilidade.

Eu vivo nun concello no que hai rótulos que complementan os sinais de dirección prohibida dalgunha rúa co texto “agás residentes” e aínda non oín a primeira queixa de ningún turista nin sei de ninguén que se metera co coche por non entender a mensaxe, que unha cousa é ser de fóra e outra é ser parvos.

Está claro que hai que garantir a comunicación cos visitantes –saber inglés non é mala idea–, pero para iso primeiro cómpre ter visitantes e un bo activo diferencial pode ser precisamente un idioma e unha cultura distinta. O turismo de calidade, que seica é o que interesa cada vez máis, o que busca é atopar experiencias diferentes. Aquí témolas, pero agochámosllelas.