Del toupo non sei nada. Sei que fuza, que fuza por cuando vai chuver. Cuando fai un montón de tierra, que fuza pa riba, dicen: "Mira, vai chuver, que fuza el toupo". [X. Babarro (2003): O galego de Asturias]
Sei que teño o blog cheo de trapalladas. Debería facer limpeza, pero cústame quitar cousas do medio. Escolle ti o que che pareza e non fagas caso do resto.
22.1.08
A forza que vén de lonxe- VIII: U. Heinze, Ana Mª Fernández, Mª VIctoria Moreno
ÚRSULA HEINZE é ben coñecida entre os lectores galegos e xa se ve na pinta do apelido que non naceu na cima do Farelo precisamente. É de Colonia pero chegou a Galicia con 27 anos, vía Valladolid -creo-. Non me vou espallar aquí citando as moitas obras que publicou en galego, que para iso xa están Bill Gates e san Google.
Algúns anos menos tiña a mallorquina ANA MARÍA FERNÁNDEZ cando asentou entre nós. Non sei os pormenores da chegada nin llos vou preguntar ó amigo Babarro, pero xuntos elaboraron os primeiros libros de texto para o ensino do galego. Moita xente por menos sae nas enciclopedias. Tamén en coautoría ou en solitario é autora de varias obras para nenos e non tan nenos desas que fan lectores. Gran milagre nos tempos que corren.
MARÍA VICTORIA MORENO , que faleceu hai uns meses, chegou de Cáceres. Veu a Galicia pola vía da prata e díxolle a moitos dos que aquí estaban que existían, porque aínda non se decataran. A súa antoloxía sobre os Novísimos da poesía galega abriulle as portas a nomes que despois serían ben coñecidos no noso panorama literario. E creo que Anagnórise foi semente entre os dedos de moitos dos nosos adolescentes, aínda que non souberan nunca o significado de palabra tan pouco frecuente.
Desde Colonia, Mallorca e Cáceres chegou tamén a forza que vén de lonxe en forma de mulleres-tesouro.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario